ik ben weer verlaten
het is mijn lot
zei het meisje tragisch
toen ze het leven van adem benam
door tranen te laten stromen
waar ze niet bedoeld waren
ik schater mijn leven leuk
en jank het weer zoals het hoort te zijn
miserabel kan je het noemen,
maar het eten staat al klaar
om het draaglijk te maken
je realiseert pas wat je had
als je het kwijt bent
Caroline van Geel: | Maandag, juni 23, 2003 20:46 |
Wauw, echt een mooi gedicht, één ademtocht heb ik het gelezen. Kus Caro | |
charly: | Maandag, juni 23, 2003 16:53 |
Intriest, mijn waarde soesa. En ja, met de waarheid van je laatste regels, wandelen we samen met melancholie. Kus. |
|
Black Feather: | Maandag, juni 23, 2003 16:51 |
Ja, das meestal achteraf.. weten wat je had, wanneer je 't bent kwijtgeraakt ... Weer erg mooi geschreven! Liefs, |
|
Auteur: aseos | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 23 juni 2003 | ||
Thema's: |