Ik zie je zwarte tranen rollen van je gezicht.
stuk voorstuk,
de inkt die vlekken maakt,
als wanhoopskrabbels in een gedicht.
je wil laten zien dat je overloopt van kracht.
een enkeling ziet ze wel,
de afbreuk die je je zelf doet,
zowel overdag als diep in de nacht.
maar kop op vent,
je vergeet je zelf,
het is de allermoeilijkste les,
die je ooit heb gekent...
| arie: | Donderdag, augustus 21, 2003 00:30 |
| Tis waar Cowboy helemaal waar.... Soms moet iemand ff die spiegel voorhouden. Jij deed dat en, je doet het goed ;) |
|
| Charissa: | Dinsdag, juni 24, 2003 00:07 |
| Er zullen altijd mensen zijn die zichzelf achterstellen ten opzichte van het geluk van anderen. En het mooie is dat dan best even gezegd mag worden dat die personen ook eens aan zichzelf moeten gaan denken :-) Of ze het doen is de vraag maar de woorden staan zo wel bijzonder mooi op papier... Knuff, Char&Chey |
|
| christina: | Maandag, juni 23, 2003 23:53 |
idd cowboy ....een paar passen op de plaats kan in deze geen kwaad sta achter je woorden die hier staan liefs en knuffie christa |
|
| Galadriëlle: | Maandag, juni 23, 2003 23:34 |
| Prachtig en o zo waar.. Groetjes, Susan |
|
| Auteur: - The Cowboy - | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||