Die losse draad dat ben ik
Een stuk stof geweven,
zo hecht, zo vast,
draden haken in elkaar,
zonder een gaatje open te laten,
en dan plots zie je,
de stof is niet perfect,
want daar hangt die losse draad,
die er niet meer bij hoort,
die losse draad dat ben ik.
zo hecht, zo vast,
draden haken in elkaar,
zonder een gaatje open te laten,
en dan plots zie je,
de stof is niet perfect,
want daar hangt die losse draad,
die er niet meer bij hoort,
die losse draad dat ben ik.
Reacties op dit gedicht
| ~Peet~: | Vrijdag, juni 27, 2003 12:14 |
| Mooi gedicht, maar jij bent zeker GEEN los draadje!!! Liefs Peet |
|
| christina: | Donderdag, juni 26, 2003 14:13 |
| het gedicht is prachtig alleen je weet hoe ik over de inhoud denk poets je zelf niet zo weg lieve SG S jou mazen zijn geweven diep in mijn hart nimmer zal ik jou vergeten kom op meissie niet zo onzeker ik hou van je mam |
|
| Hans Winter: | Donderdag, juni 26, 2003 11:15 |
| het leven weeft maar voort zonder ons te doen weten waartoe een losgelaten draad naar het schijnt vergeten zich richt naar de zwaarte die haar trekt in een klein vlaagje wind. een even geraakt groetje, hans |
|
| diddo: | Donderdag, juni 26, 2003 10:18 |
| wauw dit is echt 1 van je mooiste gedichten ooit. geweldig neergezet... alleen heb je wel even een schop onder je bibs nodig!! komop he. mis je je zus kit |
|
Over dit gedicht
| Auteur: bolleke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||