Dromen...
Dromen...
even ben ik zonder geweest
de dromen die ik zo erg vrees
maar vannacht waren ze er weer
ik zag je op me af komen
en het gebeurde keer op keer
ik kan hier niet meer tegen
ik wil die angsten zo graag kwijt
maar het is of het mijn hele leven
mij achtervolgen blijft
wat moet ik doen om dit te vergeten
als ik er steeds aan herinnerd wordt
ik wil er niet meer aan denken
ik wil dat dit alls stopt
16-2-2001
Reacties op dit gedicht
| Aran.Luc: | Dinsdag, februari 16, 2010 15:16 |
| voelbaar, mooi gedicht groetjes |
|
| Wim Meeus: | Donderdag, juni 21, 2001 02:08 |
| De wetenschap heeft het ver gedreven. Maar ze souden beter naar een oplossing voor een probleem als dat van jou streven. Grijpt me wel wat hoor Pieps. Doe zo verder. Groetjes van Wim |
|
| ilona krijgsman: | Zaterdag, februari 17, 2001 08:12 |
| vind het heel erg voor je...praten is de enige oplossing en probeer het een plaatsje te geven hoe moeilijk het ook is..sterkte in het verwerken het heeft tijd nodig..liefs Ilona | |
| : | Vrijdag, februari 16, 2001 18:28 |
| Ik ken het maar al te goed, ik hep ook zoveel angsten, maar vecht er tegen en net als de anderen al zeiden praten, praten , praten, veel sterkte , liefs Cindy |
|
| Firebolt: | Vrijdag, februari 16, 2001 11:46 |
| Ik herken het... bij mij zijn ze gestopt... na veel praten...... | |
| Idster: | Vrijdag, februari 16, 2001 10:37 |
| Inderdaad Pieps...ben het met Dodo eens...zulke dingen blijven je achtervolgen..geef het een plaatsje en praat erover !! Liefs, Idster |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pieps | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||