Vergeten Armbandje
De dag waarop je me liet vallen,
herinner je je die nog?
Die dag dat ik je een
armbandje ging geven
Uren had ik eraan gewerkt
om er toch maar zeker op
tijd klaar mee te zijn
zodat ik het je kon geven
Ik was zo verheugd
dat de dag er eindelijk was
Ik stelde me je blije gezicht al voor
maar, blijkbaar was ik
de enige die er naar uitkeek
Want ik heb je nooit gezien
Nu, tien maanden later
heb ik het armbandje
in een hoekje gevonden
onder een dikke laag stof
zat het verborgen
net als die nare herinnering
Die dag dat ik je een
armbandje ging geven,
Herinner je je die nog?
De dag waarop je me liet vallen
Waarschijnlijk niet,
voor jou was het immers
een dag als een andere
Reacties op dit gedicht
| Tine : | Zaterdag, juli 05, 2003 11:56 |
| Wel greet, weer een mooi gedicht, maar weer met die pijnlijke waarheid... Ik snap niet dat mensen zo met anderen sollen, soms vraag ik me dan af of deze mensen wel echte mensen zijn greetzzz en veel sterkte Tine |
|
| *Julie*: | Zaterdag, juni 28, 2003 13:12 |
| Hai meisje toch, kwordt echt nie wijs uit die jong, hij weet echt niet wat hij wilt he? Liefs, Julie xxx |
|
| Lady T: | Vrijdag, juni 27, 2003 22:36 |
| Dit is inderdaad zeer mooi geschreven, echt zeer mooi !!! | |
| @Kakien@: | Vrijdag, juni 27, 2003 21:56 |
| Zooo mooi geschreve... En da meen ik echt! Ik kan er nie veel meer op zegge Kweet da ge u nu waarschijnlijk slecht voelt En u opbeure gaat waarschijnlijk niet lukke Want dan geraakt ge er nooit overheen.. Dan gaat get blijve verdringe Laat het gewoon maar eve zinke Sterkte... -xxx- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: greet1002 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 27 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||