Moe
kon ik maar slapen
voor eeuwig en altijd
zonder ooit te ontwaken
en door moet gaan met de strijd
kon ik maar stoppen
stoppen en nooit meer verder gaan
gevoelens niet meer opkroppen
en keihard van me afslaan
voor eeuwig en altijd
zonder ooit te ontwaken
en door moet gaan met de strijd
kon ik maar stoppen
stoppen en nooit meer verder gaan
gevoelens niet meer opkroppen
en keihard van me afslaan
Reacties op dit gedicht
| aaj-mij-konijn: | Woensdag, juli 09, 2003 09:02 |
| je weet het, je kunt altijd bij mij terecht.... ALTIJD!! begrijpene???? goed zo ;) :P kus, IZa | |
| margot: | Zondag, juni 29, 2003 17:00 |
| sla van je af en krop niets op...het leven is soms al zo kort.... liefs,margot |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sies | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||