onbeantwoord verwoord op papier
je praat tegen het papier
je denkt aan dingen uit het leven
en moeder kijkt door een kier
probeerd te zien wat je hebt opgeschreven
zwarte inkt vervaagd
want één traan kwam tevoorschijn
je voelt je door het middengezaagd
je knaagd je op aan alle pijn
moeder loopt naar binnen
heel zacht heel sluw
je voelt dat het gaat beginnen
en je geeft je moeder een duw
moeder kijkt je vragend aan
je verteld niet wat er is
je pakt een schaar en steekt die in je
je denkt ; "er is toch niemand die me mist.
alle vragen blijven onbeantwoord
maar voor jou is het verwoord
op het ene vel papier
wat jij alleen kan lezen
Reacties op dit gedicht
| SecretMistery : | Woensdag, juni 30, 2004 22:28 |
| Wauw :| Ik ga je zeker missen hoor!!! Wauw wat een gedicht :| *Zit hier ook een hint aan dat moeders irritant zijn??? :P* xXx en veel liefs en sterkte! Shar |
|
| Penneke: | Zondag, juni 29, 2003 20:11 |
| heey, heel mooi gedichtje. Hou vol en laat die schaar liggen.Denk aan alle mooie dingen in je leven zoals je vrienden die altijd voor je klaarstaan.Je zal vast denken dat ik niet begrijp hoe ik me voel, maar ik voel me ook welleens zo.Kijk maar naar mijn gedichten.Enne laat die schaar liggen tot dat je minimaal 80 bent.Okay?? =xxx= en sterkte Penny. p.s. Als je wil praten mag je me altijd mailen. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: (sp)tamara(sp) | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||