In strijd met de penseel

In strijd met de penseel

Een uitgangspunt ofzo.

We zoeken naar de, willen weg.
Verzilveren gedachten
als een speelgoedwinkel-kind.

Te vluchten, weide in.
In wijde omtrek, vogelvlucht.
Want carpe diem, carpe liefde,
pluk ze, schrijf ze.
Schrijf ze!
Doe!

Eentje met de kleren
als een kleurentovenaar.
Zinnetjes op blaadjes in de bosjes.
Ogen als een shors met kringen,
bruin, de kruin, reebruin.
Mooi, maar zo ten prooi aan het narcisme.

Eindelijk de strijd
en de penseelslag slaat de kunst.
Ferrari's worden fiets,
maar het rijdt beter.
Tippen op het topje
in het metrum van gevoel.
Kletterende klappen resultaat.

Nadert en hij dichtert
en hij dicht zich in het zweet.
Zwoegend doent alsof hij het niet weet.
Mensen gaan als golven
om de overpijnzing heen.
Doofstomme reactie zo alleen.

Geschreven door

Zasan

Reacties op dit gedicht

Zasan vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Gracia Groen:	Woensdag, juli 09, 2003 22:29
Dit begint literair te worden. Petje af voor je, Zasan. heel mooi en associatief geschreven.

Erna Muermans:	Zaterdag, juli 05, 2003 22:10
dit vind ik niet zo'n makkelijk gedicht.. ik lees gedachten die opkomen...los en bij mekaar... de geest verward in eenzaamheid zijn samenhang de laatste strofe spreekt boekdelen....prachtig man... liefs Erna

artemis:	Zondag, juni 29, 2003 21:56
mooi zasan, mooi.

Over dit gedicht

Auteur: Zasan
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 29 juni 2003
Thema's: [Eenzaamheid] [IK] [Genegenheid]