zelfmoord
is de dood van een koning
de heerser van een rijk
vol met werelden
die niet bestaan
in mijn rijk
dansen zwarte mannetjes
wild voor mijn ogen
in het licht van de maan
op mijn slaapkamer
mijn vriend is eenzaam
en schreeuwt
om mijn gezelschap
omdat hij niet ziet
wat hij kan
mijn god voelt
als een vergetende god
die niet weet
dat een koning
ook een koning nodig heeft
zelfmoord is de verleiding
groter dan het lichaam van mijn vriend
en de verleiding
die mij de mogelijkheid biedt
om mijn god van man tot man te zeggen
waarom ik niet kon wachten
Reacties op dit gedicht
:
Maandag, maart 05, 2001 12:37
Mooi
Ik krijg er tranen van in m'n ogen want je schopt tegen een snaartje.
ga lekker door zou'k zeggen