De verfborstel
Mens,
stop met zeuren.
Je gezicht is helemaal
vertrokken van de spanning.
Ga eens naar de andere kant
waar leven een kleur is.
Zonder dat je verf gebruikt.
Want elke dag,
kleur je zelf je dag.
De ene keer zwart
en de andere keer roze.
Omdat we toch allemaal
schilders zijn van ons eigen leven.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||