Ik ben onderweg,onderweg op mijn levenspad,
Op dat pad gebeuren veel dingen, vervelende dingen, fijne dingen maar ook onverklaarbare dingen.
Een van die onverklaarbare dingen is waarom alles gebeurd.
Waarom ik deze weg loop en niet een andere,waarom ik juist op dat moment vreugde ken of juist verdriet.
Maar wat ik wel weet is dat alles een reden heeft,dat alles wat op mijn weg komt door Iemand anders al gedaan is.
Ik weet ook dat de weg veilig is omdat Hij voor me uitloopt.
Hij begeleid mij over mij levenspad en we zijn samen onderweg,
onderweg naar nog meer gebeurtenissen waar van ik niet weet wat ze zullen zijn en wat ze met me zullen doen.
Daarom vertrouw ik op Hem,Dat Hij me begeleid en me nooit zal laten struikelen over kuilen in de weg,maar me er over heen zal dragen en me vasthoud zodat ik niet zal vallen...
Dank U Heer dat U in mijn leven bent,dank U dat U mij begeleid over mijn levenspad,dat pad vol met kuilen en heuvels waar ik niet over zal komen zonder hulp van U..!
~*Amen*~