onzeker
Opeens is de angst er
Jouw gezicht in mijn gedachten
Jouw lach weerklinkt
Jij kon mijn pijn verzachten
Maar nu…
Ik ben ontzettend blij met jou
Maar wat als het fout gaat?
Ik heb te veel verteld, te gauw
Nu ben ik onzeker
En weet niet wat ik moet
Zal ik je van mijn onzekerheid vertellen
En bezien wat je er mee doet?
Of moet ik mijn mond houden
Je niet langer vertrouwen
Totdat je er achter komt
En ik niet langer op je kan bouwen?
Ik weet het niet
Kun je het me niet vertellen?
Jouw gezicht in mijn gedachten
Jouw lach weerklinkt
Jij kon mijn pijn verzachten
Maar nu…
Ik ben ontzettend blij met jou
Maar wat als het fout gaat?
Ik heb te veel verteld, te gauw
Nu ben ik onzeker
En weet niet wat ik moet
Zal ik je van mijn onzekerheid vertellen
En bezien wat je er mee doet?
Of moet ik mijn mond houden
Je niet langer vertrouwen
Totdat je er achter komt
En ik niet langer op je kan bouwen?
Ik weet het niet
Kun je het me niet vertellen?
Reacties op dit gedicht
| karin jansen: | Woensdag, juli 02, 2003 20:04 |
| de enige manier om daar antwoord op te krijgen, is het hem/haar te vertellen ... good luck mooi gedicht trouwens ;-) groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jorinde | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||