Het kind slaapt rustig in het koren
- niemand weet dat hij er ligt -
de vorst sluipt toe doorheen de voren.
Niemand kan zijn adem horen
of ziet zijn vredige gezicht
het kind slaapt rustig in het koren.
Wie kan dit beeld nu nog bekoren
door geen schilder ooit belicht?
De vorst sluipt toe doorheen de voren.
Niet meer bereikt door ochtendgloren
of enig wereldlijk bericht
slaapt dit kind rustig in het koren…
Dit jonge leven ligt verloren
van onschuld zo onwaar beticht:
de vorst sluipt toe doorheen het koren,
en als de aren zijn geschoren
ziet men de moord, hier aangericht;
het kind slaapt rustig in het koren
de vorst sluipt toe doorheen de voren.