Weet je nog mijn lief?
Weet je nog mijn lief?
van zwevend laag
tot hemelshoog zwieren
haar rokken zalig geurend
om zich heen
zet zich af met vaste tred
laat de wereld even vieren
van het touw
langs roomwitte dijen
spring maar lief
als je uitgeschommeld bent
ik vang je op met armen wijd
je telkens in mijn hart te sluiten
Reacties op dit gedicht
| Erna Muermans: | Vrijdag, juli 04, 2003 15:27 |
| schommelen en je eerste lief... heerlijk die tijd liefs Erna |
|
| Caroline Maas: | Vrijdag, juli 04, 2003 10:33 |
| Lief Laurens, heel lief geschreven! Liefs, Caroline |
|
| ;o)x: | Donderdag, juli 03, 2003 18:08 |
| Hoe zou ik dat óóóóít kunnen vergeten, Schat! Túúúúrlijk, weet ik nog hoe jij mij opving, en jou aan mijn boezem(s) drukte! (was ik effuh blij dat ík degeen was, die de bumper(s) had!...) KUS, schat! Jouw Josefien, voor ééuwig én áltijd! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||