ik lig daar op de grond
zie mezelf op de grond
huilend op de grond
iemand die in haar tranen omkomt
er is niemand die mij hoop inpompt
blij toe, laat me liggen op de grond
ik hoor daar, tussen het vuil op de grond
ik zie jou en hoe je daar stond
starend naar mij op de grond
wetend dat ik daar lag op de grond
wetend dat ik niet terug zou keren naar deze aarde, zo rond
wetend dat het aangestoken was, dat lont
het lont vol vuur dat mij bracht naar krijsende pijn, dat lont
ze zien me op de grond
ze zien die grote wond
de wonden op mijn polsen en van binnen diep een wond
een wond die niet te helen valt, die mij liet vallen op de grond

je ziet me daar liggen op de grond
ik heb nooit gewild dat je me vond
ik heb je pijn gedaan door mijn eigen wond

ik schaam me diep
ik kan wel zakken door de grond...