In de Verte
Alles was vreedzaam en rustig
mensen zaten gelukkig
vogels zongen vrolijke kleuren in de wind
Bloemen verspreidden hun geuren
De halfvergane houten bank
geërodeerd ,het hout was blank
en geliefden schreven hun samenzijn
met scherpe punten en dronken wijn
Straten waren vol gezichten
Men was behulpzaam en zijn plichten
voerde men uit met groot plezier
alsof het altijd feest was hier
Toen kwam een leger met kanonnen
riep men:’Vuur!’,en schoot patronen
leeg en vulde ze bij na ieder uur
Wij zijn de oorlog niet begonnen
Wij zijn puur,en we bewonen
Dit is nooit van lange duur
De rust verdween,maar soms
als iedereen fluisterde
en iedereen héél goed luisterde
Was de stilte vaag te horen
In de verte
Reacties op dit gedicht
| susannetje: | Zaterdag, juli 05, 2003 22:25 |
| het is echt mooi geschreven ik had het niet beter kunnen zeggen \ ja schijn is schone schijn zeggen ze groetjes |
|
| wijnand.: | Vrijdag, juli 04, 2003 03:18 |
| Hier word ik stil van heel mooi neergezet | |
