le pays des larmes
le pays des larmes
::: c’est tellement mysterieux, le pays des larmes :::
(Antoine de Saint-Exupéry)
het is alleen: dat tranen vlugger
lopen dan woorden, maar toch
verleden wint altijd. van dagen
uitgestrekte dromen, verre vogels
en vervlogen smaak van pijn.
van kille handen die weer strelen
zou ik huilen, van de klank van
liefde zonder letters. als wuif je
met vingerwoorden en verwoordt zo
eindigheid: je zegt mezelf vaarwel. hoe
klein voel ik, tout seul met ooglijke
druppels die slechts dobberen op
de waarheid. vertwijfeld, als eenden
die proberen kwaken onder water
en stikken in later. het is als:
alleen. ik spreek in gedachten,
verlaat verdriet voor verdroot. dan
maar slechts de wind vangt woorden,
en blaast door mijn haren: als
dromen waarin ik huil, om mezelf.
Reacties op dit gedicht
| Stompie: | Donderdag, september 18, 2003 14:31 |
| Wat een heerlijke woordrijkdom! | |
| christina: | Vrijdag, juli 04, 2003 22:49 |
| huilen kan geen kwaad iedere traan verdrijft een stukje van je verdriet veel verdriet veel tranen maar vergeet niet het zijn de parels van je ziel lieve knuffel christa trouwens een heel mooi gedicht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pooky | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||