Stilte...
Zij kwam als een schim achter de wolken vandaan,
ik zag enkel haar naam staan.
Ik zoek steeds naar de woorden,
woorden die naar water smaken.
Woorden die geen stenen toebehoren,
maar woorden die de stilte aanboren.
Durf jij, te kijken in die lege ogen,
van iemand die lang heeft gezwegen..
ik zag enkel haar naam staan.
Ik zoek steeds naar de woorden,
woorden die naar water smaken.
Woorden die geen stenen toebehoren,
maar woorden die de stilte aanboren.
Durf jij, te kijken in die lege ogen,
van iemand die lang heeft gezwegen..
Reacties op dit gedicht
| pia ^^: | Zaterdag, januari 19, 2008 14:02 |
| ja hoor, er moet gewoon weer nieuw leven en het geloof in de wereld in. en dan zul je die stille eens horen praten :P | |
| gretha : | Maandag, februari 26, 2001 14:21 |
| dit bezorgt mij rillingen | |
| : | Woensdag, februari 21, 2001 07:23 |
| Wantrouwen en achterdocht is vergif voor je hart Eens kom je erachter dat je mij achterliet vol smart Alleen door de tijd......raak ik het misschien ooit kwijt. |
|
| : | Dinsdag, februari 20, 2001 07:14 |
| Die ogen zijn vol verlangen naar het zoete woord.....dat men alleen in de taal der liefde hoort. | |
| Firebolt: | Zaterdag, februari 17, 2001 22:24 |
| Een rilling over mijn rug... zo mooi..... | |
| ilona krijgsman: | Zaterdag, februari 17, 2001 20:55 |
| ja hoor ik wel..... | |
| tituba: | Zaterdag, februari 17, 2001 16:37 |
| ja! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Illusie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||