Sterren verbleken
Sterren verbleken.
De zon en bleek
de lucht vaalgrijs
hij voelt zich blauw
en eindeloos ongelukkig
de sterren verbleken
de maan is nieuw
hij voelt zich
grenzeloos dom
is nukkig
de dag breekt aan
met gouden gloed
hij weet waar
hij wezen moet
'k was dom, zegt hij
'k wil jou, zegt hij
ik adem jou
kom weer bij mij
hij kijkt haar één tel
onzeker aan
steekt zijn handen
vragend naar haar uit
haar ogen rusten
warm op hem
...hij kent haar besluit ...
5 julli 2003
Reacties op dit gedicht
| Erna Muermans: | Zaterdag, juli 05, 2003 20:14 |
| mooi gedicht nachtegaal lieve groet Erna |
|
| aphrodite: | Zaterdag, juli 05, 2003 17:54 |
| mooi. om te lezen en herlezen... Liefs xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nachtegaal | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||