als ik geniet
is dat van de natuur
van de leuke tijd met mensen waar je van houd
van het idee dat ik gelukkig word

maar dan komt school
ik krijg ruzie met mijn ouders
ik moet iedereen verlaten
ik raak alles kwijt

waarom mag ik niet mijn leven lijden
zoals ik wil
hebben zij dan last van me?
als ik toch gewoon de tijd nodig heb..

ik moet toch beslissen?
ik moet toch leven met de gevolgen?
ik moet toch van mijn leven het beste maken?
en wat als ik dat alleen met hulp kan?

mogen ze mij dat afnemen?
mogen zij mijn leven bepalen?
mogen zij mij daar weghalen,
en me alleen laten zitten met mijn problemen?

ik heb het moeilijk gehad
ik heb alles op een rijtje moeten zetten
ik moest me van de dood afzetten
ik moest het geluk weer voelen

nou is dat alles bijna gelukt
en willen zij alles weer gaan omschudden
omdat ik het moeilijk had
omdat ik het had verpest

mogen ze dat doen?
kan ik dat zomaar toelaten?
moet ik zo dan maar verder?
moet ik het daarbij laten?