Waar ben je?
Ik zie je niet!
Ik voel je niet!
Ik hoor je zelfs niet, niet je adem, niets...
Ik ben alleen.
Het gevreesde moment is er weer eens!
Ik sta alleen, en ik verlang naar je.
Steeds als ik verlang, is er niets.
Ik wou dat je tegen mij schreeuwde,
dan wist ik teminste dat ik niet alleen ben.
Telkens als ik naast je lig zeg je me dat je me mist
en dan kijk ik onbegrepen, ik lig toch naast je...
Maar dan zeg je dat ik er wel lig
maar dat ik in mijn andere wereld zit.
Weet je, dat is ook zo.
Want ik verdwaal hier.
Wil je met mij de weg niet terug vinde?!
Nee, je moet mij zonodig alleen laten.
Je weet niet dat ik me zo voel,
zie je dan niet dat ik niet alleen kan zijn?!
Ik doe me pijn!
Ik ben bang, en ik haat alleen!
Altijd ALLEEN!!!