aap
Ik weet dat ik de woorden
Vanuit te hoge bomen zwalp
En het gelaat van goud
In kromheid niet kan glanzen
Ach, mijn vingers kennen
Niets dan bulderende bomen
‘Het zijn schuurpapieren
Rondom uw hout gestrekt’
De zachtheid moet ik
Er strelend nog in slijten
Mijn ogen zijn geen zeeën
Maar modderpoelen
‘De woede slaat er zachter’
Mijn knoflookadem vreet
Uw perzikhuidje enkel aan
En de stervende tanden
Ketsen op uw witte af
Toch smelt mijn hart wat hoop
Onder uw elektrisch licht
Al weet het reeds dat weldra
Schaduw mij in zijn diepten vangt
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Maandag, juli 07, 2003 21:08 |
| Telkens sla ik mij voor de kop niet zo te kunnen schrijven meneer de poeet vandaar dat ik aan uw voeten lig! |
|
| Erna Muermans: | Maandag, juli 07, 2003 10:33 |
| prachtig heb je dat weer neergezet goh man waar een heerlijke woordkeuze heb jij je gedichten raken vaak heel veel diepte ook nu weer liefs Erna |
|
| waterval: | Maandag, juli 07, 2003 01:20 |
| eventjes komen lezen welke aap je uit je mouw hebt geschud.....;-)))) 't is een nogal ingewikkeld beeld deze keer.....ik laat mijn lichtje maar wat langer branden......;-))))) |
|
| wijnand.: | Zondag, juli 06, 2003 22:59 |
| Jeffry is idolaat van je kan het begrijpen je dicht fantastisch Meesterlijk weer |
|
| Jeffry: | Zondag, juli 06, 2003 20:51 |
| Zo weer eens mijn favoriet lezen...en te lang geleden blijkt...weer een juweeltje neergezet, sorry Tim, teveel werk en ziek geweest...;-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 06 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||