Afscheidsdans
Het was zijn stem die ze nog hoorde
tevrede sliep ze in
bomen bogen hun takken
in eerbied voor haar
die de aarde verliet
Een oude pianist spreide zijn vingers
gaand van toon tot toon
een lied van liefde spelen die
bij haar graf nog immer is te horen
Het was zijn stem die ze nog hoorde
spelend met zijn handen
verdronk ze,zwom ze nog eenmaal
als een witte zwaan in zijn lach
En maakte vlak voor haar afscheid
nog die ene dans
die hun ooit bij elkander brachten
Reacties op dit gedicht
| friedel: | Dinsdag, juli 08, 2003 13:07 |
| wat een mooi gedicht. die beelden die je in iemands hoofd kunt stoppen door het zo goed te verwoorden! het gaat leven, die gedichten van jou! prachtig en droevig. |
|
| Jeffry: | Dinsdag, juli 08, 2003 11:23 |
| of heeft gebracht...in de dit gedicht stoort het niet, omdat de inhoud Wijnand "echt" mooi is...potjandorrie de "dichter ontwaakt" zo lees ik ze graag, verder in deze trend, het soms zo kinderlijke in je gedichten is gelukkig gebroken met de punt van je oude potlood!! |
|
| tim balthazar: | Dinsdag, juli 08, 2003 11:00 |
| heeeel mooi groetjes |
|
| Erna Muermans: | Dinsdag, juli 08, 2003 08:54 |
| mooi wijnand de laatste zin zou ik gewoon bracht zeggen en niet brachten nl de dans bracht hen samen ??? liefs Erna |
|
| waterval: | Dinsdag, juli 08, 2003 01:02 |
| droevig mooi... liefs,... van waterval~~~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 08 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||