Dood-stil
Dood-stil.
Ik moet blijven liggen, dood- en doodstil
omdat de scan anders niet lukken wil.
Alleen machines om mij heen, geen mensen...
Ik lig hier maar, en zou willen wensen
dat dit niet echt was, een boze droom,
maar ze vertelden mij zonder schroom
hoe ziek mijn lichaam was, en waardoor,
en als ik niets deed mijn leven verloor.
Dus lig ik hier, dood- en doodstil
omdat ook Ãk toch verder leven wil.
Alleen machines om mij heen, geen enkel mens.
Ik lig hier maar, en heb slechts één wens:
dat de scan niets meer laat zien, helemaal schoon,
dan kan ik verder met mijn leven, dood-gewoon.
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Donderdag, september 06, 2012 07:07 |
| Wat een zware tijd heb je gehad. Hoop zo dat je deze ziekte hebt overwonnen!! | |
| °~Maaike~°: | Donderdag, juli 10, 2003 23:43 |
| Veel sterkte , veel geluk , veel moed , hou je goed! Liefs, Maaike XxX |
|
| Nessaja: | Donderdag, juli 10, 2003 20:25 |
| how echt heel erg gedichtje! heel veel sterkte!!! xxx alles komt wel inorde... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marilon | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 10 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||