Kwaad...
KWAAD...
Ogen die stralen
Dat zie je zo vaak
Maar jouw ogen zie ik niet
Ik ben de grip er op kwijt
Met gefronste blik
Loop je door een oerwoud
Kwaad
Want je weet de weg niet meer
Verstrengelt in struiken
En gebeten door jezelf
Verstop je je ogen
Zo zie je het felle licht niet meer
Maar met je ogen dicht
Is de uitgang onbereikbaar
Zo kunnen je ogen niet stralen
En de uitgang is recht voor je
Maar in je kwaadheid
Loop je er ALWEER voorbij
Reacties op dit gedicht
| Robski: | Vrijdag, juli 11, 2003 23:59 |
| Mooi lieverd... heel mooi.. *knuffie* Rob |
|
| Goverdina: | Vrijdag, juli 11, 2003 23:16 |
| lieve Jessica Soms is het moeilijk voor iemand om te glimlachen. Soms ziet diegene het niet zo meer zitten. Misschien met wat hulp van ons en wat rust........moet lukken toch? liefs Goverdina |
|
| dotje: | Vrijdag, juli 11, 2003 23:14 |
| hmmm, mooi geschreven lieverd, echt mooi dikke knuffel dotje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jessica de jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||