Opnieuw bestaan
Opnieuw bestaan
Laat de kou nu maar komen
woorden vallen , regen stromen
tot jouw beeltenis verschijnt
en ik opnieuw besta
mezelf tot leven berekend.
Stilaan breekt de verbinding door.
Ze stroomt mild en zacht.
Een verbond dat wacht.
Een blauwdruk die de diepte kent
van een leven door en voor.
Ik buig het hoofd en zie
in de aarde kiemt nieuw leven
gestuwd door een vreemde zachte kracht.
Ik kijk verbaasd:
Het leven gaat door.
Laat de kou nu maar komen
woorden vallen , regen stromen
tot jouw beeltenis verschijnt
en ik opnieuw besta
mezelf tot leven berekend.
Stilaan breekt de verbinding door.
Ze stroomt mild en zacht.
Een verbond dat wacht.
Een blauwdruk die de diepte kent
van een leven door en voor.
Ik buig het hoofd en zie
in de aarde kiemt nieuw leven
gestuwd door een vreemde zachte kracht.
Ik kijk verbaasd:
Het leven gaat door.
Reacties op dit gedicht
| Bas Otten: | Zaterdag, juli 12, 2003 19:56 |
| lieve Maaike, iets om over na te denken zo mooi is je gedicht. veel liefs xxx Bas Otten |
|
| chloe de bruyn: | Zaterdag, juli 12, 2003 13:56 |
| heel mooi geschreven ,liefs Patty | |
| green eyes !: | Zaterdag, juli 12, 2003 11:22 |
| mooi, maar mag ik nog wat genieten van de zomer eerst? liefs, marina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: °~Maaike~° | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||