soms voel ik mij geisoleerd
dan grijp ik met mijn beide handen
krachtig de tralies vast
met het idee om los te breken
en mij te bevrijden van alle
interne en externe factoren
die mij belemmeren te genieten
van een van de mensen
die ik mooi vind, waar ik van hou
inwendig word ik hysterisch
als ik mijn niet te omschrijven
eenzaamheid besef
meestal zoek ik dan een plekje
voor mij alleen en trek mij af
mijn zicht naar buiten wordt gebroken