opa - Alzheimer
verdwaalt
in staten van mist
woont
in het verkeerde huis
wacht
op een bus die nooit zal komen
hoort zijn naam
doch beseft niet
dat hij
langzaam maar zeker
veroordeelt wordt
tot de wereld
die Alzheimer schiep
in staten van mist
woont
in het verkeerde huis
wacht
op een bus die nooit zal komen
hoort zijn naam
doch beseft niet
dat hij
langzaam maar zeker
veroordeelt wordt
tot de wereld
die Alzheimer schiep
Reacties op dit gedicht
| broken_mirror: | Maandag, augustus 18, 2008 10:54 |
| Heel mooi verwoord! Je schept met je gedicht goede beelden over de ziekte. Liefs, broken_mirror |
|
| freaked out: | Zaterdag, april 22, 2006 21:49 |
| mijn opa heeft ook alzheimer, ik herken het! het is zo kut om te zien hoe hij hopeloos verdwaalt in zichzelf.. | |
| ellen geven: | Dinsdag, juli 29, 2003 08:10 |
| Eerste stukje vind ik erg goed, tweede iets minder. Let op spellingsfouten! Groetjes, Ellen |
|
| Kiana: | Woensdag, juli 23, 2003 21:51 |
| deze vind ik weer fantastisch !! mooi gedaan renke !! kus, Liselotte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Raïnka | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||