Ik heb je drie jaar geleden ontmoet,
toen ging het met mij helemaal niet goed.
Ik had een burning out en was depresief.
Toen ontmoette ik jou,je was zo lief
Met heel hard werken ben ik er uitgekomen
en nu is jouw het zelfde overkomen.
Daarom heb ik ook zoveel begrip voor jou
Maar waarom doe je nu zo flauw?
Ons zoontje heb ik alleen gedragen,
en het het verwijt en kritiek van iedereen verdragen
Mijn dochters en ons zoontje voed ik nu alleen op.
Meestal gaat dat goed,maar soms sta ik daardoor op mijn kop
ik hou zoveel van jou,
maar daar zet ik mezelf mee in de kou
Als je weer eens niet op komt dagen,
stel ik al niet eens meer vragen.
Ook al doe je me vaak verdriet,
begrip heb ik wel voor je al snap ik dat soms zelf niet
Ik hoop dat het gauw weer beter met je zal gaan
want eerlijk gezegd kan ik het ook niet lang meer aan