Mijn koffer is ingepakt,
en staat al klaar voor vertrek.
Ieder jaar hetzelfde gedoe,
ik lijk eigenlijk wel gek.
Om naar de zon te vliegen,
spaar je het hele jaar.
En uiteindelijk ben je,
maar een paar weken daar.
Maar ik heb er best veel zin in,
maar er is een nare gedachte.
Om je weer te spreken,
moet ik 3 weken wachten.
Ik zou je gaan missen schatje,
maar maak lekker plezier.
Want ik heb gehoord,
dat het goed weer word hier.
Ik probeer zonder zorgen,
te vertrekken.
En ja ze passen daar goed op mij,
de gekken.
Nou lieverd ik ga maar eens,
mijn vrienden staan klaar.
En ookal voel ik mezelf nu verdrietig,
het word vast heel leuk daar....