De rust, voor wat het is, dan weergekeerd..? Of aan de woorden van een 'pil' bezweken.., Die dan wel haar beroepsgeheim en de ethieken eert en liegen leert aan leken. Maar wat is ethiek, welk volgens de wet niet echt niet beschreven.. Reden om een patiënt.., die zich afhankelijk voelt en ondergeschikt aan de zo zorgvuldig geleerde vaardigheden, aan te zetten tot hetgeen waar zij zo door heeft geleden!? Dat dan wel om het even? Mijn boosheid nu ongekend. Leert iemand die zelf niet nu kan kiezen, dat het goed is om de boel te bedriegen en ontneemt haar elke keuze te beslissen nu, wat zij zelf wel of niet wil verliezen. Of was de ware vraag verborgen en anders bedoeld, heb ik dat anders aangevoeld, was ik te cru? Wilde men bereiken, alleen maar om te kijken? Dat het getergde mens, met alleen maar die ene wens, de mogelijkheid dan nog wel in zich had.., om hiertegen in verweer te gaan, het juist anders te doen. Bedoelde men toch dat?
Ik krijg op mijn vrij beweegbare letterraar een bericht. 'Als je de brief nog hebt, stuur hem dan naar mij, ik zal hem persoonlijk afgeven. Wat ze ook adviseert, sorry dat ik me soms teveel laat beïnvloeden, zonder mijn eigen mening te zeggen, sorry'!..... Mijn lieve, de gore was die ik buiten heb gehangen, beschreef alleen maar dit verlangen! Je ziet het allemaal scherp nog wel en daarom ontstak ik deze rel. Ik ben toch blij dat je mij dit zei. Ethiek of niet, je hebt immers immens verdriet. Maar houdt toch vast aan wat je eerder zoveel hebt gezegd, dus een ding zeker! Je hebt jezelf hier niet bij neer gelegd. De zon, voedt de dagen en de toename van jouw vrolijkheid bij vlagen. Jammer, dat ook dit keer weer, de herder van de kudde jou weer snel verwachtte en hier niet tegen opgewassen bent, helemaal niet bij machte. Jouw afhankelijkheid gebaseerd, op zelf niet meer weten te handelen. De herinnering aan onze vrolijke tijdstippen, de relikwieën en het gras om even te gaan wandelen, waar je altijd heel gelukkig was. En met het openen van het magazine weer had gezien, waar wij nog geen week geleden zo heerlijk hadden verpoost ook bovendien. Momenten die jouw verlangen en de wil, weer doen toenemen ondanks de adviezen van de 'pil'. Hoe het ook zij, jij lieve vrouw, het is echt niet meer aan mij. Dat heb ik ook beschreven. De wil tot wachten is er zeker nog, ik blijf je trouw, maar ik kan je eenvoudigweg niet beschermen tegen bedrog en alle andere kwade factoren in het leven. Je mist de vriendschap, de gezellige dagen, ik beloof je!!! Dat komt zeker goed! Zodra je voor de eigen IK hebt verkozen en de angsten weet te lozen, echt zeker van jezelf bent en niets meer steeds weer af hoeft te vragen.
Ben ik voor nu weer even uitgeluld, maar.... mijn beker door dit horen, deze wetenschap, al weer aardig gevuld!