een schreeuw vanuit de ziel
gierende
motor
piepende remmen
...gegil...
vanuit
't diepst van je wezen
..de pijn..
en toen
..stil...
een flits..
een ijskoude hand
reikt
naar m'n hart..
adem stokt..
beklemd...
en toen
de benen
uit mijn lijf
gerend..
ik kniel
naast je neer
...zie 't bloed..
de blik in je ogen...
hoe kan ik zonder?
tranen
vloeien
en in mijn liefde
bid ik
God
om een wonder
en kreeg 't....
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, april 24, 2015 16:13 |
| Het lijkt me een nachtmerrie om mee te maken en je schreef een goed gedicht erover. Nu ik lees en ook je reactie ben ik heel blij voor je dat het zo goed met Laika is afgelopen. Liefs | |
| monique-B: | Vrijdag, april 24, 2015 16:07 |
| hier werd mn hondje laika aangereden, ze wilden haar pootje afzetten, ben naar een specialist geweest en we hebben haar pootje kunnen redden destijds...ik was bij de operatie :-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: monique-B | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||