Reactie van mijn onderbewust zijn
Waarom ik altijd van je wegloop?
Daar heb ik zelf geen antwoord op
Ik kan er niets aan doen
Telkens ik jou zie
kan ik alleen nog maar denken aan
hoe of waar ik me kan wegstoppen
Bang dat je me zal afkeuren
of me van kop tot teen bekijken
en dan me zal uitlachen
Waarom ik altijd van je wegloop...
Ik weet het niet
Het is gewoon een reactie
van mijn onderbewust zijn
waarschijnlijk
Als je dan weg bent
heb ik er spijt van
Dan wil ik terug
Terug naar jou
Dan wil ik weten of je nu echt zo in elkaar zit
Maar die moed
Op dat moment vinden
Lukt me niet
Als je dan weg bent
Barst ik in tranen uit
Net als een klein kind
Mijn humeur draait helemaal om
Mijn gezond verstand vraagt zich dan af
waarom ik dat doe
Maar dat weet ik zelf niet
Het is een reactie
van mijn onderbewust zijn
denk ik
Op zo'n dag als vandaag
Wanneer ik je heb gezien
Realiseer ik me pas
hoefel ik je mis
En iedere keer opnieuw ben ik kwaad opmezelf
Iedere keer opnieuw beloof ik mezelf niet weg te lopen
Maar daar
Daar ben ik te laf voor
Daar heb ik zelf geen antwoord op
Ik kan er niets aan doen
Telkens ik jou zie
kan ik alleen nog maar denken aan
hoe of waar ik me kan wegstoppen
Bang dat je me zal afkeuren
of me van kop tot teen bekijken
en dan me zal uitlachen
Waarom ik altijd van je wegloop...
Ik weet het niet
Het is gewoon een reactie
van mijn onderbewust zijn
waarschijnlijk
Als je dan weg bent
heb ik er spijt van
Dan wil ik terug
Terug naar jou
Dan wil ik weten of je nu echt zo in elkaar zit
Maar die moed
Op dat moment vinden
Lukt me niet
Als je dan weg bent
Barst ik in tranen uit
Net als een klein kind
Mijn humeur draait helemaal om
Mijn gezond verstand vraagt zich dan af
waarom ik dat doe
Maar dat weet ik zelf niet
Het is een reactie
van mijn onderbewust zijn
denk ik
Op zo'n dag als vandaag
Wanneer ik je heb gezien
Realiseer ik me pas
hoefel ik je mis
En iedere keer opnieuw ben ik kwaad opmezelf
Iedere keer opnieuw beloof ik mezelf niet weg te lopen
Maar daar
Daar ben ik te laf voor
Reacties op dit gedicht
| joni heylens: | Woensdag, juli 16, 2003 20:53 |
| Mooi gedicht! Wees gerust, je bent een fantastisch mens, niemand zal je uitlachen. Trouwens, mensen die anderen uitlachen zonder die te kennen lachen enkel om zichzelf wat beter te voelen, en die zijn het heus niet waard om mee om te gaan. Schraap je moed bij elkaar, en als die persoon echt zo kinderachtig blijkt te zijn (wat ik betwijfel), concentreer je dan op je ECHTE vrienden, die wél om je geven. Kus en knuf van Jonike |
|
| greet1002: | Woensdag, juli 16, 2003 18:49 |
| Schraap je moed dan eens bijeen? Je kan het wel, je moet gewoon blijven geloven xxx Greet |
|
| Carline: | Woensdag, juli 16, 2003 16:53 |
| Inderdaad, ben het eens met zilveruitjuh...Dit gedicht kunnen schrijven is al een hele hoop moed bij elkaar...Jij hebt mij geleerd om in m'n dromen te geloven, jij gaf mij een levensdoel en je leerde me hoe ik het leven van de zonnige kant moet bekijken...Als je dit allemaal aan iemand anders kan leren, moet er toch nog iets in je zitten dat het jouw allemaal leert...Alleen is het bij jezelf moeilijker te vinden!Maar ik weet zeker dat het te vinden is!Waar een wil is is een weg en ik weet ook ze | |
| Zilveruitjuh: | Woensdag, juli 16, 2003 15:43 |
| je zult de moed vinden want de kracht om zo als dit door te gaan is niet onuitputbaar.... ik wens je veel suc6 mooi gedicht.... :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: @Kakien@ | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||