zwijgen
ZWIJGEN
je zweeg,
de lucht trilde,
van de spanning,
je glimlacht,
zonder waarde.
je zwijgt en wrijft,
het zout in wonden,
verbrand een ziel,
doorboord een hart,
zonder rede.
je voelt,
de angst en pijn,
misschien het eeuwige,
verdriet een traan,
in de ooghoeken.
je zwijgt en pijndigt,
voor jou plezier...
17 juli 2003
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: hadassah | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||