Passionata
Passionata
Het alleen zijn
en het gemis
iedere zomeravond
als het zonlicht
wordt gedimd
tot duisternis.
Dan ontkleed ik mij
voor de zachte bries
en met gesloten ogen
beeld ik mij in
dat jij het bent
die mij streelt.
Met je hete adem
vol passie en vuur
komt het besef
dat er nog hoop is
naar tederheid
tussen jou en mij.
17/07/2003
Het alleen zijn
en het gemis
iedere zomeravond
als het zonlicht
wordt gedimd
tot duisternis.
Dan ontkleed ik mij
voor de zachte bries
en met gesloten ogen
beeld ik mij in
dat jij het bent
die mij streelt.
Met je hete adem
vol passie en vuur
komt het besef
dat er nog hoop is
naar tederheid
tussen jou en mij.
17/07/2003
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Maandag, maart 22, 2004 20:51 |
| Ben sprakeloos stil.. Moet ik denken aan een stille strand en hoge golven, blauwe hemel, rust die je in je adem voelt & rustie die je vast houd en niet los laat... MOoi gedicht... liefs Elizabethh Sensueel.... |
|
| *Sofieke*: | Dinsdag, augustus 19, 2003 16:28 |
| *ademloos gelezen* Prachtig stukje... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roger Bamps | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||