Guan: | Zondag, juli 20, 2003 16:20 |
Stoflongen dat is wat je eraan overhoudt. weeral een knap gedicht |
|
Laurens Windig: | Zaterdag, juli 19, 2003 19:17 |
Ik kniel voor u mijn geliefd poeet! | |
sunset: | Zaterdag, juli 19, 2003 10:46 |
Heel mooi (ook in de 'dubbele' betekenis). Mijn vader Hij was geen mens om mee te sollen wanneer hij, na een zware dagarbeid, wroetend ondergronds als mollen, thuiskwam, hij en mijn broer, in zwijgzaamheid Dan keek hij driftig in de vlammen Zijn knuisten tot mokerhamers samengeperst En bromde iets van: 'Zijn dat nu nog mannen' Iedere dag. Tot broer het beu werd, zei: 'Dat ie berst!' Broerlief, wist jij hoe hij je raad zou volgen? Di |
|
Erna Muermans: | Zaterdag, juli 19, 2003 09:27 |
prachtig Tim zoals jij het goud van de mijnen (Limburgse) terug laat leven in de ziel van de mens... prachtig heb je dit als beeldspraak voor het gevoel van eenzaamheid gebruikt.... en daan uit mijn leeggeroofde mond....voor zover die het strelen nog kent.... ja de mijnen zijn gesloten dit gedicht raakt mijn gevoel man.... heerlijk mooi-dubbel liefs Erna |
|
wijnand.: | Zaterdag, juli 19, 2003 00:45 |
Natuurlijk is er hoop soms moet je er naar zoeken Prachtige poëzie |
|
Roxette: | Zaterdag, juli 19, 2003 00:27 |
er is hoop....als het goud weer de weg naar het licht betekent.... nachtelijke groet Rox |
|
christina: | Zaterdag, juli 19, 2003 00:16 |
hoop is er altijd heel mooiiii slaap lekker he |
|
Zasan: | Zaterdag, juli 19, 2003 00:08 |
Geweldige poëzie. Jij intrigeert mij. | |
Auteur: tim balthazar | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 19 juli 2003 | ||
Thema's: |