ONWEER
Wanneer het regent
en bakken water van de daken stromen,
de droppels zich te pletter pletsen,
kamikaze tegen de ruiten en deuren,
wind en ontij door de bomen gieren
zich een weg wringend,
al suizend tussen spleten en kieren.
Dan,
is alles donker,
zelfs de maan baadt
in het water van de wolken,
de zon schijnt op d'andere kant
van d'aarde,
en al de paarden
zijn stampend op stal.
en bakken water van de daken stromen,
de droppels zich te pletter pletsen,
kamikaze tegen de ruiten en deuren,
wind en ontij door de bomen gieren
zich een weg wringend,
al suizend tussen spleten en kieren.
Dan,
is alles donker,
zelfs de maan baadt
in het water van de wolken,
de zon schijnt op d'andere kant
van d'aarde,
en al de paarden
zijn stampend op stal.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: XAVIER | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||