Een hart voelt
een hart voelt
de pijn en het verdriet
verborgen voor zichzelf
in een onmetelijk groot gewelf
het klop en beeft
verdomme het leeft
weet en voelt
dat er iemand om haar geeft
maar kan zich niet uiten
het verstopt zich
achter een waterval
van zilte tranen
drogend tot prachtige
zout kristallen
met vlijmscherpe randen
snijdend diep in je ziel
mag het troosten
jou pijn verzachten
en je rust geven
in donkere dagen
en nachten
Reacties op dit gedicht
| michris: | Dinsdag, juli 22, 2003 22:37 |
| Na jouw uitleg over het gedicht van gisteren, heb ik het net nog een keer gelezen. Ik begrijp nu wat je bedoelt. Bovenstaand gedicht lezende denk ik dat het over hetzelfde gaat....een antwoord is niet altijd te vinden in een ander...misschien is er te weinig vertrouwen, en zou daar aan gewerkt moeten worden...? liefs, michris |
|
| Charissa: | Dinsdag, juli 22, 2003 20:57 |
| Echt heel mooi om te lezen, wordt je gewoon even stil van... En tegelijk ook hele ware woorden... Knuff Char&Chey |
|
| Erna Muermans: | Dinsdag, juli 22, 2003 07:56 |
| mooi gedaan rinze liefs Erna |
|
| xavion: | Dinsdag, juli 22, 2003 05:20 |
| MOOI!!! | |
| wijnand.: | Dinsdag, juli 22, 2003 00:48 |
| Inderdaad strofe 5&6 zijn de mooiste Prachtig geschreven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rinze | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||