zonder ruggengraat...
Omdat je denkt dat je luist'ren moet,
dat je zwijgen moet,
verdwijnen noten uit je hoofd.
Geen klanken,
geen lied komt terug.
Je plakt jezelf een klever op de rug
met het opschrift;
'Verdoofd'
Omdat je denkt dat je buigen moet,
dat je kruipen moet,
doen handen en knieën zeer.
Geen eigen wil,
geest van gelei en kikkerdril.
Je zet je eigen stempel
op het voorhoofd;
'Ja, meneer'
Omdat je denkt dat je sluiten moet,
dat je wegbergen moet,
vergrendel je elke nieuwe deur.
Geen ingang meer,
geen uitgang van tel.
Je zet jezelf gevangen in een kleine cel
met het opschrift;
'Sleur'
Reacties op dit gedicht
| victor ruhlmann: | Woensdag, juli 30, 2003 21:34 |
| Lani.Zeer imponerend en helaas zeer herkenbaar. Maar gelukkig zijn er nog sleutels die de grauwe deur soms even kunnen openen. |
|
| PeterdB: | Dinsdag, juli 29, 2003 21:27 |
| Ik vind jou echt heel goed ( en dat zeg ik niet tegen iedereen). | |
| Stompie: | Maandag, juli 28, 2003 16:36 |
| Schit-te-rend! | |
| Evy*: | Zaterdag, juli 26, 2003 23:30 |
| heel knap geschreven lani, echt waar. liefs, Evy |
|
| Erna Muermans: | Zaterdag, juli 26, 2003 19:05 |
| prachtig geschreven meid...en wat een inzicht.. Je geeft het gevoel van bekrompen/eng/angst-sleur heel goed weer in deze woorden dikke knuffel Erna |
|
| free: | Zaterdag, juli 26, 2003 16:18 |
| en van die cel heb je zelf de sleutel ;) maak er 'Kleur' van...... liefs free |
|
| green eyes !: | Zaterdag, juli 26, 2003 15:56 |
| hallo Lieve, ik begrijp je volkomen denk;) steeds klaar staan voor en ander, liefs & knuffie marina xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lani | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||