' De Zonde'

Kijkend naar de spiegel,
Zie ik mijn gezicht
Het is donker de maan is hetgeen
wat mijn ogen verlicht.

In de schemering is het zelfs te zien
Eeuwig verdriet wat ik waarschijnlijk verdien

De natuur heeft mij gegeven,
Jarenlange ellende waar ik mee heb leren leven.

Door het schaarze licht lijkt het een ader,
of zelfs een traan.
Het is een schroef die ervoor moest zorgen
dat mijn ogen beter gingen staan.

Alles ging niet volgens plan,
het bleek dat mijn huid het ijzer niet tot zich nam.

Wat je hebt moet je accepteren,
Dat heeft mij deze operatie wel laten leren.

Kijkend naar mij ogen zie ik spijt,
Bijna alles is nog hetzelfde maar
dat ijzer raak ik niet meer kwijt