Vliegen
Vliegen
Jarenlang vlogen wij met z'n twee,
maar ineens vloog jij niet meer met mij mee.
Werd je gekortwiekt of kwam je te dicht bij de zon ?
Ik weet alleen dat je plots niet meer vliegen kon !
Nu vlieg ik heel alleen door een wolkendek heel dicht,
klapwiekend in het donker, zoekend naar het licht.
Op weg naar de warme zon in een solovlucht,
tot ik weer gezelschap krijg in deze grauwe lucht.
Als dat gebeurt, wordt de lucht weer helderblauw,
tot die tijd vlieg ik alleen en denk aan jou !
Jarenlang vlogen wij met z'n twee,
maar ineens vloog jij niet meer met mij mee.
Werd je gekortwiekt of kwam je te dicht bij de zon ?
Ik weet alleen dat je plots niet meer vliegen kon !
Nu vlieg ik heel alleen door een wolkendek heel dicht,
klapwiekend in het donker, zoekend naar het licht.
Op weg naar de warme zon in een solovlucht,
tot ik weer gezelschap krijg in deze grauwe lucht.
Als dat gebeurt, wordt de lucht weer helderblauw,
tot die tijd vlieg ik alleen en denk aan jou !
Reacties op dit gedicht
| No Name: | Woensdag, februari 20, 2002 18:31 |
| hey zeker mooi beschreven.. Ben ook nog steeds aan het vliegen.. we zullen zien wat de tijd ons brengt |
|
| : | Dinsdag, februari 20, 2001 20:25 |
| ik wil op het moment ook wegvliegen.. heel ver.. | |
| monique: | Dinsdag, februari 20, 2001 18:58 |
| Prachtig gezegt... Als je het goed vind, vlieg ik die solovlucht met je mee. Liefs Monique |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Remco Mounier | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||