Weggelopen uit het leven, bang voor al het nieuwe
Rent ze in het donker, een traan rolt over haar wang
Bang om te stoppen met rennen, maar ook bang om door te gaan
Al die nachten huilend en rennend, zat ze vast in haar gedachten
Als ze naar de sterren keek kon ze het licht niet meer zien
Wat vroeger allemaal zo mooi leek
Was nu veranderd in een hel
Alles was zo moeilijk, maar rennen, ja dat kon ze wel
Salpen ging niet meer, maar je kon niet zeggen dat ze wakker was
Op een nacht als alle andere, rende ze weer
Uitgeput dat ze was, viel ze zomaar neer
Die nacht stierf ze
Eindelijk had ze rust