Het heelal...
Een ster wordt geboren in het heelal..
We zien ze niet..
De dag dat we ze zien is ze meestal gedoofd..
Zo voel ik me..
en als je dan bij me komt en vraagt:
"Ben je er nog mijn liefste?"
Dan antwoord ik met een zucht..
"De sterren en mensen zijn hetzelfde"..
Komen tot leven en langzaam ebt het leven weg..
Dan doven we uit..
In het midden van de nacht..
~~~~~~~~~~~~~~~~
Reacties op dit gedicht
| lani: | Zondag, augustus 31, 2003 17:39 |
| maar voordat je uitdooft, geef je helder licht meidje! ik doof uit vooraleer jou licht verdwijnt! :) kuske x |
|
| Sweet inside: | Donderdag, juli 31, 2003 23:27 |
| Dat is waarom ik niet van sterren houdt ... Maar net iets meer van de maan ... Die zal er elke nacht weer staan ... *** Grote knuffff *** XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Zwiepie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||