Moeras
Macaber
De kadavers
Kietelen mijn voeten
Het verleden haalt me in
Ik ben het zelf
Die opnieuw sterft.
Granieten vuisten persen
Alle hoop uit mij
Met elke stap
De grond is weggezakt
Ik trappel in het ijle.
In dood de liefde, lieve dood.
Ik staar naar
(rottende gewassen)
Ik hoor je
(hoor de krekels weten)
Ik denk aan jou
(Het moeras)
Ik...
De kadavers
Kietelen mijn voeten
Het verleden haalt me in
Ik ben het zelf
Die opnieuw sterft.
Granieten vuisten persen
Alle hoop uit mij
Met elke stap
De grond is weggezakt
Ik trappel in het ijle.
In dood de liefde, lieve dood.
Ik staar naar
(rottende gewassen)
Ik hoor je
(hoor de krekels weten)
Ik denk aan jou
(Het moeras)
Ik...
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Zaterdag, augustus 02, 2003 18:47 |
| Het langzaam inzuigen waar dan ook! | |
| Sander janssens: | Zaterdag, augustus 02, 2003 11:19 |
| Lieve mensen, mijn gedicht heeft geen komma te maken met de herfst op zich. Bij het submitten moet je minstens één thema kiezen. De herfst kwam nog het dichtst in de buurt... S |
|
| Erna Muermans: | Zaterdag, augustus 02, 2003 11:04 |
| jammer dat je nu al herfst voelt prachtig is dit gedicht geschreven liefs Erna |
|
| christina: | Zaterdag, augustus 02, 2003 01:06 |
| de herfst kan zo mooi zijn met kleuren van rood tot roestbruin maar ondanks het trieste beeld van de herfst een mooi gedicht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sander janssens | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||