In de uren van de donkere nacht!
De regen stroomt met striemende slagen,
een noordwestenwind jaagt langs schuur en hek,
de grond is drassig
en een snijdende kou drukt zich tegen de ramen.
De kachel brandt fel
en moet er flink aan trekken...
het is een roerige nacht in december.
Peinzend staar ik voor me uit,
nog even
en het laatste blad valt van de kalender.
Het jaar is oud,
nog een korte tijd en het is voorbij...
De werkelijkheid is dikwijls hard,
buiten de deur heerst een razende wereld,
nee,
die is echt niet voor mij!
Laat mij maar uren dromen,
ik zal er op m'n eigen manier wel komen.
Mijn talenten zullen nimmer in rook verdwijnen.
Ik vestig mijn hoop op een nieuwe toekomst
die 'k met jou wil delen,
want,
er is nog zoveel dierbaars!..
Over mn boek gebogen
valt er licht op m'n gedicht,
afkomstig van een brandende kaars,
die,
als een trouwe wacht
mij vergezelt
in de uren van de donkere nacht!