Toen de dag zijn oorsprong vond

in schuchter ochtendlicht

was ik al wakker als een zombie

star zittend voor mijn tent ben ik

verwend door het koele weer

van thuis

Acclimatiseerde ik ooit als een bezetene

ben ik nu natter dan ´s werelds ergst bezwetene

en doe ik dus mijn lichaam eer aan strijdend

als soldaat zus, of ridder zo de dappere

Kende ik nu het klappen van de zweep

dan ontweek ik ze heroisch als heldenverhalen

en werden mijn daden bezongen in liedteksten

ergens verdrongen door popmuziek en goedkope beats

blijft mijn geschiedenis gevangen door het grote niets

Dus ben ik verplicht mijn spijt te betuigen, al slaan

mijn excuses nergens op. het doet me pijn jullie achter

te laten op een doodgeschreven bladzijde, maar dat

terzijde

Vanaf mijn toren groet ik U

morgen word ik opnieuw wakker

en waak ik over mijn onderdanen

die gedichten heten