Papa,dat je niet gezond was wist ik al heel jong.
Als je het benauwd had zei je, dat ligt aan mijn long.
Waarom wilde je niet stoppen met die sigaret,
en begon je al met roken net uit je bed.
Toen we je vroegen laat ze a.u.b. staan,
keek je ons alleen maar boos aan.
Het verlies van je zoon was ook een reden,
je hebt daar ook zeer onder geleden.
Een reden om verder te leven vondt jij niet,
geen fut geen drang alleen verdriet.
Nu 3 jaar later ben je er niet meer,
en denk ik aan je long ziekte telkens weer.
Longemfyseem was de diagnose, er was geen redden meer aan,
je bent in 4 maanden van ons heen gegaan.
O papa was je vergeten dat wij er ook nog waren,
en dat wij altijd met zijn allen de zorgen klaarden.
mis je,