hoopvol gaan we ertegen in...
Hoopvol wandel ik rond
zoek ik de weg
niet kijkend naar de grond
niet tellend hoeveel kilometer ik wel afleg
Ik kijk naar de lucht
kijk vooruit
slaak een diepe zucht
en ga niet meer achteruit
Hoopvol ga ik verder door het bos
zoek de juiste wegen
over het groene mos
met god zijn zegen
Ik kijk niet naar men voetstappen
kijk niet meer om naar de anderen
mag niet meer in hun val trappen
men leven gaat drastisch veranderen
Hoopvol zet ik een stapje de wereld in
en laten men vijanden me koud
dan pas krijgt men leven weer zin
en kan ik om gaan met al wie echt van me houd
Reacties op dit gedicht
