niet meer voelen
ik wil niet meer
ik wist dat je zou gaan
ik kan niet meer
zonder jou in mijn bestaan
je kwam en stal mijn hart
zo`n korte tijd
je fluisterde magische woorden
nu ben ik je kwijt
ik heb pijn
wanneer houd het nou op
ik wil niet meer voelen
jij telkens roepend in mijn kop
tranen vloeien hier
voor jou
kan je dat begrijpen
dat ik nu al van je hou
pas over weken zie ik je weer
terwijl minuten hier jaren zijn
denk je wel aan mij
voel jij ook de pijn
wil ook jij niet meer voelen
ik wist dat je zou gaan
ik kan niet meer
zonder jou in mijn bestaan
je kwam en stal mijn hart
zo`n korte tijd
je fluisterde magische woorden
nu ben ik je kwijt
ik heb pijn
wanneer houd het nou op
ik wil niet meer voelen
jij telkens roepend in mijn kop
tranen vloeien hier
voor jou
kan je dat begrijpen
dat ik nu al van je hou
pas over weken zie ik je weer
terwijl minuten hier jaren zijn
denk je wel aan mij
voel jij ook de pijn
wil ook jij niet meer voelen
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, augustus 06, 2003 21:33 |
| Leven IS voelen (soms mooi, soms droef). Heel mooi neergezet (en o zo herkenbaar). Liefs / sunset |
|
| Cynthia Gloudemans : | Woensdag, augustus 06, 2003 17:21 |
| thnx | |
| Black Feather: | Woensdag, augustus 06, 2003 14:18 |
| Mooi verwoord.. jammergenoeg n herkenbaar gevoel.. Veel sterkte! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sarah Gloudemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||