´Je moet weten´, zei ze
maar ik wist niks
van alledaagse zaken
of hoogdravende gespreksstof
had nooit een boek gelezen
of een film gezien
´Ben je er nog´
Nee natuurlijk niet ik
ben gegaan kon toch niks anders
interesse verloren laat me
begaan mijn lot verwacht me
met koek en koffie
ik ben allang vertrokken
´Omdat ik van je houd, blijf, blijf toch alsjeblieft.´, ze smeekte
Stoicijns en vastberaden
als een slagschip op open wateren
druiste ik tegen haar golven in
die onverhoopt kapot sloegen op
mijn boeg, mijn egocentrische loftrompet
die ik liet schallen over het zilte water
´Ben je er nog´
Ja ik ben gebleven mijn geld was op
of de trein te laat andersom kan
en mag ook, het lag te zwaar op mijn
maag mijn cholestorol, mijn bloedsuiker
mijn dokter had bezwaren
kan ik hier nog slapen?
´Je bent gebleven omdat je van me houd´, ze wist het zeker
Ik niet, ik wist niks niet van
culinaire hoogtepunten of
mislukte aanzoeken met
gitaar onder balkon
had nooit een boek gelezen
of een film gezien
´Ben je er nog?´
Auteur: Han Sterk | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 06 augustus 2003 | ||
Thema's: |